JPIC

Door Maria Baarslag

Ik heb een bezoek gebracht aan de JPIC-projecten op de vuilnisbelten van Lapu Lapu City. Het is goed om te zien dat de mensen die hier wonen niet vergeten worden. Letterlijk en figuurlijk leven ze ver van de rijke bevolking. Op deze plek lopen er verschillende projecten om de bevolking hier te ondersteunen. Zo leren de vrouwen hier een vak; naaien of weven bijvoorbeeld. Hierdoor wordt het mogelijk om marktwaarde toe te voegen aan de grondstoffen die ze gebruiken; de spullen die van de vuilnisbelt komen. Ook zijn er onderwijsprojecten voor kinderen en is er een schooltje. Daarnaast is er een huizenbouwproject.

Wat mij het meeste heeft geraakt, is de kracht die deze mensen opbrengen om hun situatie te verbeteren en tegelijkertijd ook een zekere vorm van acceptatie hebben. Ik sliep tijdens mijn verblijf hier in iets wat wij een krot noemen, een huisje gemaakt van 'afvalmateriaal', maar de mensen hier geven het een nieuwe functie en geven er een kleurrijk geheel aan. Ondanks het positivisme en de kracht, gaf deze plek mij ook een heel verdrietig gevoel. Binnenlopend op de afgesloten vuilnisbelt, wordt je overrompeld door de vreselijke stank en vliegen. En terwijl je een doek voor je mond slaat om de stank te verminderen, zie je om je heen allemaal mensen die dag in dag uit die vuilnisbelt weer opklimmen. Hier hele dagen in de brandende zon in de eindeloze stroom van afval werken om te overleven. Het is zo belangrijk dat wij hier iets aan veranderen.