Share A Child

Het eerste stuk is geschreven door Eleonore Venneman. Het tweede stuk werd geschreven door Marianna Szwed.


Dit project heeft diepe indruk op mij gemaakt. Het project probeert jonge vrouwen (ong. 14-18 jaar oud) uit de prostitutie te halen, door ze onderwijs te geven. Deze vrouwen zijn vaak door een neerwaartse spiraal in de prostitutie geraakt; thuis was er niet genoeg geld voor drie maaltijden en onderwijs, zodat ze om geld te verdienen maar in de prostitutie gingen. Een ander baantje in een winkel kunnen de meiden vaak niet krijgen, doordat ze geen onderwijs hebben gehad.
Toen onze groep aankwam werden we een zaaltje ingeleid, waar ook de meiden die geholpen werden zaten. Dit maakte het project gelijk veel tastbaarder en echter, doordat het niet alleen maar bij een voorstelling van de meiden bleef. Een detail dat ik schokkend vond was dat sommige meiden nog steeds in de prostitutie werken, omdat ze nog geen andere broodwinning hebben. Ook droeg een van de meisjes een t-shirt met de tekst ‘I just did your boyfriend’, wat mij wel aan het denken zette.
Nadat we een gesprek met de meiden en de begeleidsters hadden gehad zetten de meiden een prachtig lied in, dat ging over hun betere toekomst. Kippenvel bij de Nederlanders, en diep respect.

Mijn naam is Marianna Szwed en tijdens de reis naar de Filippijnen heeft het huis voor kinderen die uit de prostitutie komen heeft erg veel indruk op mij gemaakt. We zijn er met een klein groepje naar toe geweest. In het busje bespraken we een aantal vragen om te stellen aan degenen die we zouden ontmoeten. Zelf had ik niet verwacht dat we al die meisjes persoonlijk zouden ontmoeten. Het busje waar we in zaten stopte voor een hek met een bewaker. Die liet ons binnen. Daar werden we opgevangen door een vrouw die de social worker bleek te zijn. We moesten doorlopen naar de woonkamer waar op het eerste gezicht ongeveer 20 meisjes zaten. Die zagen er heel normaal uit, op een paar misplaatste teksten op de shirtjes na. Eerst vertelde de begeleiding wat het project inhield en wat zij er in deden. (Minderjarige kinderen uit de prostitutie helpen en lesgeven zodat ze aan een 'gewone' baan kunnen beginnen.) Toen we eenmaal met die meisjes aan het praten waren kwamen de emoties los. Ze vertelden hun verhaal, wat erg emotioneel is. Niet alleen dat van henzelf, maar ook van een ander, omdat het zo herkenbaar is. Er waren er ook een aantal die het ook niet wilden vertellen, wat ik persoonlijk heel begrijpelijk vind. Na allerlei verhalen gehoord te hebben, zijn we weg gegaan. In het busje was het helemaal stil, omdat iedereen zo stil was van alle verhalen.